Τροποποίηση του Κανονισμού διαχείρισης και Εκχώρησης Ονομάτων Χώρου (Domain Names) της ΕΕΤΤ με κατάληξη .gr

της Έλενας Αλκ. Σπυροπούλου, Δικηγόρου

Ήδη από την 6η Νοεμβρίου 2005 τέθηκε σε ισχύ η υπ’ αριθ. 353/185/17-8-2005 απόφαση της ΕΕΤΤ, (Φ.Ε.Κ. 1251/Β/6-9-2005) με την οποία τροποποιήθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 1 και 7 παρ. 1 του Κανονισμού Διαχείρισης και Εκχώρησης Ονομάτων Χώρου (domain names) με κατάληξη .gr. Με την τροποποίηση αυτή δόθηκε στο δικαιούχο ενός ονόματος χώρου με κατάληξη .gr το αποκλειστικό δικαίωμα υποβολής αίτησης εκχώρησης για το ίδιο όνομα χώρου καθώς και για τις δεσμευμένες μορφές του, για χρονικό διάστημα δεκαπέντε (15) ημερών από την ημερομηνία λήξης του. Δηλαδή πλέον τα ονόματα χώρου με κατάληξη .gr, μετά τη λήξη τους, δεν θα διατίθενται αμέσως ελεύθερα προς καταχώρηση από οποιονδήποτε τρίτο, αλλά θα μεσολαβεί περίοδος δεκαπέντε ημερών, κατά την οποία ο μόνος που θα δικαιούται να υποβάλει αίτηση εκχώρησης για το συγκεκριμένο doamin name, καθώς και για τις δεσμευμένες μορφές του, θα είναι μόνο ο προηγούμενος φορέας του. Μετά την πάροδο του χρονικού διαστήματος των δεκαπέντε ημερών, το όνομα χώρου θα διατίθεται προς καταχώρηση από οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Με αυτόν τον τρόπο λύνεται επαρκώς το μεγάλο πρόβλημα της αμέλειας ανανέωσης ενός domain name από τον φορέα του. Ο Κανονισμός ορίζει, ότι υπεύθυνος για την ανανέωση ενός ονόματος είναι μόνο ο φορέας του και με δική του και μόνο απόφαση μπορεί να ανανεωθεί το δικαίωμά του στο όνομα. Όμως στην πράξη αυτό οδήγησε στην απώλεια πολλών ονομάτων, καθώς ο φορέας του ονόματος μπορεί να αμελούσε την ανανέωσή του, και το όνομα ήδη από την επόμενη ημέρα διετίθετο ελεύθερο προς κατοχύρωση από οποιοδήποτε τρίτο. Το πρόβλημα διογκώθηκε με την ανάθεση της ανανέωσης και εκχώρησης σε εγκεκριμένους Καταχωρητές, καθώς η μετάβαση από το προηγούμενο σύστημα σε αυτό δεν ήταν σε όλες τις περιπτώσεις ομαλή. Έτσι πολλοί φορείς ονομάτων, που είχαν αναθέσει σε φίλους ή εταιρείες που έχουν κλείσει την εκχώρηση του domain τους, ή ακόμη και εκείνοι που είχαν δηλώσει ηλεκτρονικό ταχυδρομείο που δεν χρησιμοποιούν πια, δεν έλαβαν ποτέ τα μηνύματα προειδοποίησης λήξης του ονόματός τους. Έτσι βρέθηκαν ένα πρωί αιφνιδίως χωρίς ιστοσελίδα, για να ανακαλύψουν εκ των υστέρων, ότι αυτό που είχε συμβεί ήταν απλώς η λήξη του ονόματός τους, το οποίο όμως εν τω μεταξύ το είχαν ήδη «τσιμπήσει» άλλοι επιτήδειοι σύμφωνοι καθ’όλα με το γράμμα του νόμου.
Δεκάδες τέτοιες υποθέσεις έφτασαν σε διαδικασία ακρόασης στην ΕΕΤΤ, και ακόμη περισσότερες στα δικαστήρια, όπου γινόταν αγώνας των δικηγόρων να αποδείξουν ο καθένας για τη δική του πλευρά, ότι οι πελάτες τους είχαν προηγούμενα δικαιώματα διακριτικού τίτλου στο εκάστοτε domain name και συνεπώς το δικαιούνταν περισσότερο από τον αντίδικο. Η δικαστική οδός στην καλύτερη περίπτωση έχει μια μέση διάρκεια τριών μηνών για να δικαστεί η υπόθεση και συνολικά έξι περίπου για να βγει η απόφαση στην περίπτωση που η φύση της υπόθεσης δικαιολογεί την άσκηση ασφαλιστικών μέτρων, ενώ για τις τακτικές αγωγές, το διάστημα αυτό ανεβαίνει στον ένα με ενάμισυ χρόνο! Είναι εμφανές, ότι αυτά τα χρονικά διαστήματα απόδοσης δικαιοσύνης είναι σε τέτοιο βαθμό αποθαρρυντικά, ώστε να είναι δυστυχώς προτιμότερη για τον φορέα του ονόματος η ανορθόδοξη και στα όρια της νομιμότητας αγοραπωλησία του επίμαχου κάθε φορά domain name από τον κάθε επιτήδειο που καιροφυλακτούσε για τη λήξη του.
Δεν είναι άλλωστε λίγες και οι περιπτώσεις που εταιρείες-Καταχωρητές βρήκαν το μπελά τους, γιατί αμέλησαν να ανανεώσουν το domain κάποιου πελάτη τους και ήδη από την επόμενη ημέρα αυτό βρέθηκε κατοχυρωμένο σε άλλο δικαιούχο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση δύο εταιρειών η μία από την Αθήνα και η άλλη από τη Θεσσαλονίκη, με εντελώς διαφορετικό αντικείμενο αλλά με συμπτωματικά ίδιο ακρωνύμιο και διακριτικό τίτλο. Γνωστή εταιρεία τηλεπικοινωνιών αμέλησε να ανανεώσει το domain της μίας εκ των δύο, η οποία είχε διακριτικό τίτλο όμοιο με το domain, το οποίο και άμεσα κατοχύρωσε η άλλη εταιρεία, έχοντας επίσης δικαιώματα σε αυτό βάσει του δηλωμένου και νομότυπου εμπορικού σήματός της. Με άλλα λόγια δύο εταιρείες με αντίστοιχα δικαιώματα στο όνομα χώρου, βρέθηκαν αντιμέτωπες, λόγω της αμέλειας της εταιρείας-Καταχωρητή, για το ίδιο domain name. Η υπόθεση εκκρεμεί ακόμη στη διαδικασία ακρόασης ενώπιον της ΕΕΤΤ, ενώ η αθηναϊκή εταιρεία έχει βρεθεί χωρίς ιστοσελίδα και απώλεσε το σύνολο των επαφών της με το εξωτερικό και των πελατών της για ένα ολόκληρο χρόνο (!) με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει κίνδυνο οικονομικής καταστροφής.
Όλα αυτά πλέον ανήκουν στο παρελθόν, καθώς με τη νέα τροποποίηση του Κανονισμού, η αμέλεια του Καταχωρητή ή του φορέα του ονόματος έχει δεκαπέντε ημέρες προθεσμία να διορθωθεί. Μειώνονται επίσης κατά πολύ οι περιπτώσεις του κυβερνοσφετερισμού καθώς κάθε επίδοξος αγοραστής ενός ονόματος χώρου, θα πρέπει να περιμένει δεκαπέντε ημέρες πριν προβεί στην καταχώρησή του για λογαριασμό του. Είναι δε μάλλον απίθανο για τα οικονομικής αξίας ονόματα χώρου, και κυρίως αυτά που είναι συνδεδεμένα με ιστοσελίδα, να μην παρατηρηθεί για δύο εβδομάδες ότι δεν λειτουργεί η ιστοσελίδα ή ότι το όνομα έχει λήξει.
Αξίζει να σημειωθεί ακόμη, ότι οι αιτήσεις τρίτων προσώπων που θα υποβάλλονται πριν την πάροδο του χρονικού διαστήματος των δεκαπέντε ημερών από τη λήξη του ονόματος χώρου, θα θεωρούνται ανυπόστατες, σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κανονισμού, δηλαδή δεν θα γίνονται καν δεκτές αλλά θα απορρίπτονται.

Δημοσιεύθηκε: Financial RAM